Unijny Kodeks Celny (UKC)
Na mocy Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. został ustanowiony Unijny Kodeks Celny określający ogólne przepisy i procedury, które mają zastosowanie do towarów wprowadzanych na obszar celny Unii. Rozporządzenie zostało przyjęte 9 października 2013 r., a weszło w życie 30 października 2013 r. ten stosowany jest w sposób jednolity na całym obszarze celnym Unii, a także, w określonych przypadkach, poza nim.
Dodatkowo każdy kraj członkowski implementuje unijne prawo celne we własnym zakresie. W Polsce źródłem krajowego prawa celnego jest:
- Ustawa Prawo Celne
- Ustawa o Krajowej Administracji Skarbowej
- Ordynacja Podatkowa
Dług Celny – potocznie cło
Dług celny, potocznie znany jako Cło, oznacza obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych. Wysokość „cła” określana jest na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego. Do dokonania kalkulacji wymagany jest kod towaru. Określa on rodzaj, przeznaczenie i zastosowanie danego towaru, który jest obejmowany procedurą celną. W Polsce klasyfikację towarów do kodów celnych umożliwia system informacji taryfy celnej ISZTAR, na szczeblu Unii Europejskiej jest to system TARIC.
Zintegrowana taryfa celna TARIC
Zintegrowana Taryfa Celna Wspólnot Europejskich – TARIC to baza danych będąca odzwierciedleniem Wspólnej Taryfy Celnej. Łączy wszystkie środki taryfowe i pozataryfowe, które należy uwzględnić, stosując procedurę przywozu lub wywozu towarów. Polskie dane narodowe (podatki VAT i akcyza) oraz niektóre krajowe środki pozataryfowe niezintegrowane w bazie TARIC dostępne są w krajowej przeglądarce taryfowej ISZTAR 4.